Είναι γεγονός ότι στον χώρο του ΑΠΘ για πολλά χρόνια σημειώθηκαν αξιόποινες πράξεις και συχνά έχει δημιουργηθεί ζήτημα ασφάλειας των μελών του Ιδρύματος.  Όμως το πρόβλημα αυτό φαίνεται ότι έχει ήδη περιοριστεί σημαντικά με τις προσπάθειες των οργάνων του ΑΠΘ, συχνά σε συνεργασία με κοινωνικούς φορείς και φορείς υγείας της κοινότητας όπως το ΚΕΘΕΑ. Ταυτόχρονα, όλα τα χρόνια το ΑΠΘ όπως και τα υπόλοιπα Ιδρύματα Ανώτατης εκπαίδευσης υποφέρουν από συνεχείς υποχρηματοδοτήσεις, μη προσλήψεις προσωπικού -ούτε καν αναπληρώσεις αφυπηρετησάντων-, ελλείψεις σε επίπεδο υποδομών, με συνέπεια να δυσχεραίνεται η απρόσκοπτη λειτουργία τους. Παρόλα αυτά όμως εξακολουθούν να παρέχουν επιστημονικό και διδακτικό έργο υψηλού επιπέδου, χάρη στις άοκνες προσπάθειες που καταβάλλουν τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Τα Πανεπιστήμια, εκτός από χώροι διδασκαλίας και έρευνας, είναι αναμφίβολα και χώροι ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Για όλους και όλες εμάς είναι σαφές πως έρευνα, διδασκαλία, ελεύθερη διακίνηση ιδεών και κοινωνικο-πολιτική δράση μπορούν και οφείλουν να συνυπάρχουν στο Πανεπιστήμιο, είναι δε προφανές ότι σε μία δημοκρατική χώρα δεν είναι δυνατόν να αναπτύσσονται υπό συνθήκες αστυνόμευσης. Μεμονωμένες πράξεις παραβατικότητας εντός των Πανεπιστημίων μπορούν επαρκέστατα να αντιμετωπισθούν με βάση το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, με ενίσχυση και ειδική εκπαίδευση του υπάρχοντος προσωπικού ασφάλειας -χωρίς όμως επιπλέον επιβάρυνση των ήδη κατακρεουργημένων και ισχνών προϋπολογισμών των ιδρυμάτων. Το ζήτημα φύλαξης των Πανεπιστημίων αποτελεί αρμοδιότητα της Συγκλήτου και αντιμετωπίζεται εντός του πλαισίου του αυτοδιοίκητου.

Συμπερασματικά, το ΤΕΠΑΕ του ΑΠΘ είναι αντίθετο στην πρόταση για σύσταση Πανεπιστημιακής αστυνομίας και αναμένει από την Σύγκλητο του ΑΠΘ να λάβει ανάλογη θέση.